Βοηθείστε τα παιδιά σας να ψηλώσουν – Η σημασία της πρόληψης!
Συχνά οι γονείς ανησυχούμε εάν το παιδί μας θα γίνει ψηλό. Σε μια κοινωνία με ιδιαίτερη έμφαση στην εξωτερική εμφάνιση του ατόμου και με έκδηλο ενδιαφέρον για το ύψος, το χαμηλό ανάστημα αποτελεί κοινωνικό στίγμα.
Το τελικό ανάστημα ενός παιδιού καθορίζεται:
- από γονίδια (προβλεπόμενο κληρονομικά ανάστημα όπως αυτό υπολογίζεται από τα ύψη των γονέων) κι
- από το περιβάλλον (τρόπος διαβίωσης, άσκηση, διατροφή).
Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε ότι το ύψος ενός παιδιού και γενικότερα η αύξησή του ρυθμίζονται από ορμόνες (όπως η αυξητική ορμόνη, η κορτιζόλη, οι θυρεοειδικες ορμόνες, τα στεροειδή του φύλου). Όταν η λειτουργία των ορμονών αυτών διαταραχθεί, το παιδί δεν ψηλώνει σωστά.
Οι συχνότερες ορμονικές διαταραχές που επηρεάζουν το ύψος ενός παιδιού είναι:
- η δυσλειτουργία του θυρεοειδούς αδένα
- η παιδική παχυσαρκία
- η μετάλλαξη του γονίδιου της 21 υδροξυλάσης
- η πρώιμη ήβη
- η ανεπαρκής έκκριση ορμονών
Στις παραπάνω λοιπόν περιπτώσεις ενώ ένα παιδί θα μπορούσε να γίνει ψηλό, τελικά δε θα φτάσει στο προβλεπόμενο γενετικά ανάστημα. Η έγκαιρη διάγνωση και παρέμβαση ενδοκρινολόγου ειδικού σε θέματα αύξησης εξασφαλίζει την επιτυχή αντιμετώπιση όλων των προαναφερθέντων παθήσεων που επηρεάζουν αρνητικά το τελικό ύψος του παιδιού.
Δεν θα ήταν υπερβολικό να πούμε ότι όλα τα παιδιά στην ηλικία των 7 ετών πρέπει να εξετάζονται προληπτικά από ενδοκρινολόγο ειδικό σε θέματα αύξησης. Ακόμα και τα «φυσιολογικά» παιδιά δικαιούνται ένα προληπτικό ετήσιο έλεγχο ανάπτυξης.
Η πρόληψη στην Ιατρική είναι αναμφισβήτητα η καλύτερη θεραπεία και ειδικά στα παιδιά, τα οποία δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι αναπτύσσονται. Η όποια διαταραχή που αφορά στο ανάστημα ενός παιδιού έχει συνέπειες μη αναστρέψιμες εάν δεν αντιμετωπισθεί έγκαιρα. Δεν πρέπει λοιπόν να περιμένουμε έως ότου το «πρόβλημα» γίνει αντιληπτό από το περιβάλλον του παιδιού γιατί τότε είναι συνήθως αργά. Ένα παιδί ψηλώνει όσο είναι ανοιχτές οι επιφύσεις των οστών του. Όταν τα κόκαλα του «κλείσουν» όπως λέμε, καμία ιατρική παρέμβαση δεν είναι δυστυχώς εφικτή. Η ωρίμανση του σκελετού αξιολογείται με μία ακτινογραφία του χεριού που ονομάζεται οστική ηλικία και αντιπροσωπεύει τη βιολογική ηλικία του παιδιού.
Ανάλογα με την περίπτωση η θεραπεία συνίσταται σε απλή παρακολούθηση μαζί με συγκεκριμένες οδηγίες διατροφής και τρόπου ζωής ή ανάλογα σε άλλες περιπτώσεις χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής όταν αυτή είναι αναγκαία.
Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι οι ορμονικές διαταραχές σήμερα αντιμετωπίζονται με πλήρη επιτυχία και αποτελεσματικότητα εξασφαλίζοντας τη σωστή σωματική αλλά και ψυχική ανάπτυξη του παιδιού. Σκεφτείτε πόσο εύκολα μπορούμε να βοηθήσουμε το παιδί μας να αναπτυχθεί σωστά και να ψηλώσει σωστά χωρίς να στιγματίζεται για το υπόλοιπο της ζωής του από μια «βλάβη» μη αναστρέψιμη.